— GENOKRACJA
 Wiele z osiągnięć technologicznych stworzyło nowe podziały w społeczeństwie. Japonia, przyzwyczajona do kast opartych na arystokratycznym czy samurajskim pochodzeniu, zwiększyła ich ilość wraz z postępem. Bogaci mogą pozbyć się dotąd nieuleczalnych chorób, usuwać zmarszczki, a nawet począć idealne, genetycznie zaprogramowane, dziecko bez współżycia seksualnego.
 Dla porównania, japońscy biedni muszą znosić ciężar starości, łatwo wyleczalnych chorób czy głodu z trudnością wiążąc koniec z końcem, gdy przyjdzie im udać się na lekki zabieg medyczny, taki jak naprawa wzroku.
 Zwykli ludzie mogą sobie jedynie wyobrazić to, jak wygląda takie wystawne życie, obserwując imponujące, stalowe sześciany z lśniącymi fasadami. Nigdy jednak nie będą mogli sobie pozwolić na rujnująco drogie zabiegi medyczne, o ile w ogóle wiedzą, że istnieją. Kilka nowych zębów, sztuczne mięśnie, nanochip regulujący adrenalinę, to bez wątpienia wszystko, na co będą mogli sobie pozwolić. Nadal są „naturalnymi”  ludźmi na samym dole społeczeństwa.

   — RODZINA
 Rząd po rządzie postrzegał niski przyrost naturalny jako szansę na zmniejszenie populacji, a także problemu kurczącej się przestrzeni życiowej. Zezwolono na określoną liczbę urodzeń każdego roku, aby ustabilizować zasoby ludzkie. Jednakże, przepisy dotyczące kontroli urodzeń są bardzo surowe — kobiety mają prawo do urodzenia jednego dziecka, jednak wciąż muszą się o ten przywilej ubiegać.
 Przez wiele lat przedstawicielki płci żeńskiej chciały uwolnić się od ograniczeń związanych z porodem, toteż zaczęto wykorzystywać sztuczne macice, które można wynająć w laboratoriach. Taki noworodek jest następnie dostarczany do swoich „właścicieli”; idealne dzieci, wykonane i dostarczone na zamówienie.
 Ci, którzy zdecydują się na dziecko bez pozwolenia, otrzymują wysokie kary finansowe. Znaczną jej część otrzymują „nowi” rodzice. Przymusowe aborcje są powszechne, ale w niektórych przypadkach dziecko jest zabierane i przekazywane innej parze, która ma pozwolenie na reprodukcję, ale nie była w stanie go począć. Dba się o to, aby dziecko wyjechało jak najdalej, zapewniając, że jego biologiczni rodzice nigdy więcej go nie zobaczą.
 Wszystkie te nowe obowiązki i prawa wobec reprodukcji człowieka, to kolejny cios dla niskiego wskaźnika urodzeń w starzejącym się kraju.

   — ROLA KOBIETY
 Wiele ubogich kobiet sprzedaje prawo do rozmnażania zamożniejszym rodzinom. Gangi przestępcze, głównie Yamaguchi, prowadzą aukcje tych „praw”, sprzedając je temu, kto zaoferuje najwyższą cenę. Niewielką część zysku trafia do posiadaczek zezwoleń.
 Bez ograniczeń do roli matek, japońskie kobiety wspięły się po szczeblach największych przedsiębiorstw i wypracowały sobie miejsce w każdej dziedzinie na równi z mężczyznami. Nie istnieje już żadne stanowisko, które znajduje się poza ich zasięgiem. Kobiety pragnące pozostać w domu i wychowywać dzieci są dziś rzadkością. Nawet jeśli jest to ich marzenie, nic nie gwarantuje, że Ministerstwo Rodziny wyda im zgodę na prokreację.
 Oczywiście, ewolucja ról społecznych odmieniła relacje między mężczyznami i kobietami, kończąc wiele niechlubnych zjawisk w japońskiej kulturze; mundurki szkolne są prostsze i mniej fetyszystyczne, używana bielizna nie jest już dostępna w automatach, a w wielu dzielnicach Tokio otworzono bary towarzyskie skierowane głównie do kobiet.

   — POLITYKA ŻYWNOŚCIOWA
 Władza Nipponu świadomie zdecydowała się na wypełnienie brakującej siły roboczej maszynami, powoli zmieniając organizację pracy i pojęcie wspólnoty. Teraz są ludzie i „inni” – maszyny, które nie potrzebują snu, pieniędzy, ani jedzenia.
 Wykorzystując i nadużywając praw, aparat administracyjny stopniowo nabył własność do pól uprawnych, kilku gospodarstw rybackich i hodowlanych, mając na celu przeciwdziałać niedoborom żywnościowym. Japończycy przystosowali się bez mrugnięcia okiem. Maszyny zastąpiły człowieka, a ubodzy zmuszeni byli liczyć na to, iż strategia ta pozwoli im nie cierpieć głodu.