— MIESZKAŃCY
 Zwykli ludzie zajęci własnymi sprawami, zawsze zabiegani, spóźnieni, zajęci — lekarz, student, sklepikarz, projektant mody, naukowiec. Podzielić ich można na dwie klasy społeczne: średnią i niską. Z uwagi na rosnące zapotrzebowanie na podstawowe produkty żywnościowe czy materiały, niegdyś importowane, ceny diametralnie podskoczyły sprawiając, że klasa średnia niemalże zniknęła z podziału społecznego. Niewielu ludzi znajduje się teraz na cienkiej linii między biedą, a bogactwem. Wciąż jednak mogą pozwolić sobie na zakup małego mieszkania, nowinki technologicznej czy ubrań znanego projektanta.
 Ubodzy mieszkańcy Tokio nie są najszczęśliwszymi ludźmi na ziemi. Oprócz zmartwień takich jak światowy kryzys czy niemożność poruszania się, doskwiera im również niewydajna pomoc państwowa. Znikające miejsca pracy, które zajmują androidy, stale rosnące ceny wody i żywności, a także konstrukt społeczny, wszystko to sprawia, że niemal niemożliwym jest wyrwanie się z pokoleniowej biedy i poprawienie swoich warunków życia.

   — GENOKRACJA
 Wpływowi ludzie, których rodziny, lub oni sami, są właścicielami przodujących firm, głównie technologicznych. Nazywany „genokracją”, ten nowy styl życia bogatego społeczeństwa opiera się na pieniądzach, dostępie do nowych technologii genetycznych i medycznych, a jego przedstawiciele chronią się za błyszczącymi szybami drapaczy chmur, zawierających wszystko, czego potrzebują do życia.
 Zawsze znajdują się w swoich twierdzach o wysokim poziomie bezpieczeństwa, wędrują po piętrach ozdobionych sztucznymi ogrodami, salach balowych i biurach firm. Kontrolują znaczą część biznesów, tworząc swoisty monopol.

   — POLICJA
 Umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu, przeznaczona do ochrony i utrzymywania bezpieczeństwa ludności oraz porządku publicznego. To właśnie dzięki nim na ulicach Tokio jest względnie spokojnie. Oprócz klasycznych oddziałów takich policja jak prewencja, kryminalna etc., znajduje się również jednostka specjalna SAT (Special Assault Team).

Keishi-sōkan (Inspektor)— najwyższy stopień w korpusie policyjnym, sprawuje opiekę nad całą organizacją w Tokio. [0/1]
Minimalny wiek: 45 lat

Keishi (Komisarz) — Przewodzi jednostce policyjnej w jednej z pięciu dzielnic. [0/5]
Minimalny wiek: 30 lat

Junsa-buchō (Sierżant) — Pod swoim skrzydłem ma jeden z trzech wydziałów: Kryminalno-Śledczy [1/1], Prewencyjny [0/1], ds. Cyberprzestępczości [0/1]. Działają mobilnie, w zależności od potrzeb.
Minimalny wiek: 25 lat

Junsa-chō (Starszy Oficer) — Stacjonuje bezpośrednio w jednostce, do której został przypisany, w konkretnym wydziale. Odpowiada za nadzór nad Oficerami, gdy w pobliżu nie ma Sierżanta.  [0/15]
Minimalny wiek: 20 lat

Junsa (Oficer) — Zwykły pracownik bez określonej specjalizacji, najniższy rangą, dopiero wdrażający się w zawód. [0/∞]

   — YAMAGUCHI
 Jedna z największych grup przestępczych, która powstała w 1915 roku. Jej założycielem był, osiemnastoletni wówczas, Hiroki Kimura ps. Seishin (精神). Stacjonują głównie w Tokio, ale ich wpływy rozciągają się na cały archipelag japoński. Chociaż policja stara się walczyć z tą organizacją, od ponad dwudziestu lat liczba jej członków nadal rośnie.
 Na początku gang zajmował się głównie napadami i pomniejszymi kradzieżami. Wraz z rozwojem poszerzali swoje wpływy, prowadząc szczególnie agresywną ekspansję i wchłaniając część mniejszych organizacji przestępczych. Podejmowali również starania, aby pewien procent przychodów pochodził z legalnych źródeł, czego efektem jest mnogość domów uciech, które znajdują się pod ich bezpośrednią jurysdykcją.
Odkąd zalegalizowano prostytucję, nie plamią sobie rąk kradzieżami czy zabójstwami. Niemal w całości skupili się na sutenerstwie, które przynosi im lukratywne zyski na tyle wysokie, by mogli zawęzić się do handlu narkotykami, cudzymi ciałami i wyłudzeniami.
 Obecnie członkowie Yamaguchi są niemal niewykrywalni, częściej przypominają biznesmenów, niż przestępców. Nie można jednak zapominać, iż nie są to ludzie, z którymi warto zadzierać. Na ogół wykazują się spokojem, opanowaniem – stoicką postawą, często na tyle przekonującą, że są w stanie wcielić do swoich biznesów naiwnych nastolatków – tak jako dilerów, jak i pracowników seksualnych.

Oyabun (Ojciec)— Szef organizacji [0/1]
Minimalny wiek: 40 lat

Kanbun — Najbliżsi Oyabunowi, swoiści doradcy. To im, w ostatecznym rozrachunku, najczęściej przypada prawo do władzy. [0/3]
Minimalny wiek: 25 lat

Kyōdai (Starszy brat) — Zajmują się pozyskiwaniem nowych członków i ich wychowaniem w zgodzie z zasadami organizacji, a także zadaniami, które wymagają brudzenia rąk.  [0/10]
Minimalny wiek: 20 lat

Shatei (Młodszy brat) — Rekruci, najniżsi w hierarchii. [0/∞]

Bosozoku— Ludzie spoza serca organizacji, najczęściej nie brudzą rąk, ale swoimi działaniami bezpośrednio je wspierają. Zazwyczaj lekarze, prawnicy, prostytutki, działający na wyłączność. [0/∞]

   — KYŪSHI
 Ta, założona w 1980 roku, organizacja niemal od samego początku siała postrach na ulicach Tokio. Utworzona z kilku pomniejszych gangów, szybko została okrzyknięta najbrutalniejszą i, niestety, najskuteczniejszą grupą przestępczą. Choć liczebnie są znacznie mniejsi niż Yamaguchi, z pewnością nadrabiają braki kadrowe nieustępliwością i brawurą. W swoim żelaznym uścisku trzymają głównie tereny południowe i zachodnie. Jeśli zaś chodzi o przywództwo, najczęściej przechodzi ono z rąk ojca do rąk syna.
 Członków pozyskują głównie z ubogiej młodzieży. Gang zapewnia im poczucie przynależności i podstawowej ochrony. Choć im starszy członek Kyūshi, tym więcej brutalnych przestępstw ma na koncie, to najgorsi są jednak najmłodsi członkowie gangu, którzy nie tylko są gotowi bronić honoru całej „rodziny”, ale także chcą się wykazać odwagą przed starszymi kolegami.
 Zajmują się głównie zabójstwami na zlecenie, kradzieżami i nielegalnym hazardem, równie często wymuszają haracze. W połączeniu z Yamaguchi tworzą swoistą symbiozę, w ostatnich latach nie pojawiły się żadne konflikty na linii tych dwóch, przerażających organizacji.
 Z uwagi na swoją działalność, członkowie Kyūshi są przedmiotem szczególnej uwagi policji. Stałe, szeroko zakrojone akcje mają na celu ich całkowitą eliminację. Nie będzie to jednak łatwe zadanie. Kyūshii nie poddają się bez walki. Nigdy.

Oyabun (Ojciec)— Szef organizacji [0/1]
Minimalny wiek: 40 lat

Kanbun — Najbliżsi Oyabunowi, swoiści doradcy. To im, w ostatecznym rozrachunku, najczęściej przypada prawo do władzy. [0/3]
Minimalny wiek: 25 lat

Kyōdai (Starszy brat) — Zajmują się pozyskiwaniem nowych członków i ich wychowaniem w zgodzie z zasadami organizacji, a także zadaniami, które wymagają brudzenia rąk.  [0/10]
Minimalny wiek: 20 lat

Shatei (Młodszy brat) — Rekruci, najniżsi w hierarchii. [0/∞]

Bosozoku— Ludzie spoza serca organizacji, najczęściej nie brudzą rąk, ale swoimi działaniami bezpośrednio je wspierają. Zazwyczaj lekarze, prawnicy, prostytutki, działający na wyłączność. [0/∞]